bezbożnica

bezbożnica (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌbɛzbɔʒʲˈɲiʦ̑a], AS: [bezbožʹńica], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przest. dziś pot. lekcew. lub obraź. kobieta negująca istnienie boga lub bogów, występująca przeciw religii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bezbożnica	bezbożnice
dopełniacz	bezbożnicy	bezbożnic
celownik	bezbożnicy	bezbożnicom
biernik	bezbożnicę	bezbożnice
narzędnik	bezbożnicą	bezbożnicami
miejscownik	bezbożnicy	bezbożnicach
wołacz	bezbożnico	bezbożnice

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bezbożnictwo n, bezbożność ż

forma męska bezbożnik m

przym. bezbożny

przysł. bezbożnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: bezbożnik

• białoruski: (1.1) бязбожніца ż
• białoruski (taraszkiewica): (1.1) бязбожніца ż
• rosyjski: (1.1) безбожница ż
• ukraiński: (1.1) безбожниця ż
• włoski: (1.1) senzadio ż, atea ż

źródła: