Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

bełt

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Podobna pisownia Podobna pisownia: belt

bełt (język polski)

bełt (1.1)
bełt (1.2)
wymowa:
IPA[bɛwt], AS[beu̯t]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pocisk kuszy; zob. też bełt w Wikipedii
(1.2) lotka, nasada strzały z piórami
(1.3) ryb. drąg służący rybakom do mącenia wody i naganiania ryb w sieci
(1.4) geogr. wąski przesmyk, cieśnina
(1.5) pot. wymiociny

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) pot. tanie wino lub mieszanka wódki z innym wyrobem alkoholowym

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(3.1) mit. słow. demon polny wabiący podróżnych na bezdroża[1]; zob. też bełt (demon) w Wikipedii
odmiana:
(1.1-4)
(2.1)
przykłady:
(1.2) Co chwila bełt strzały do cięciwy przykładał i puszczał niechybnego posłańca śmierci w tłok największy.[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pocisk, strzała
(1.2) lotka
(1.4) przesmyk, cieśnina
(2.1) jabol, alpaga, wino marki wino, wino patykiem pisane
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. bełtać ndk.
rzecz. bełcik mrz
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.4) niem. Belt[3]
uwagi:
zob. też bełt w Encyklopedii staropolskiej, Międzymorze/Przypisy
tłumaczenia:
źródła:
  1. Paweł Zych, Witold Vargas: Bestiariusz słowiański
  2. H. Sienkiewicz, Pan Wołodyjowski, rozdz. XXVI
  3. Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 33.