amarant

amarant (język polski)

amarant (1.1)

amarant (1.2)

wymowa:

IPA: [ãˈmarãnt], AS: [ãmarãnt], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kolor, jeden z odcieni czerwieni; zob. też amarant (kolor) w Wikipedii

(1.2) bot. roślina z rodziny szarłatowatych; zob. też szarłat wyniosły w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	amarant	amaranty
dopełniacz	amarantu	amarantów
celownik	amarantowi	amarantom
biernik	amarant	amaranty
narzędnik	amarantem	amarantami
miejscownik	amarancie	amarantach
wołacz	amarancie	amaranty

przykłady:

(1.1) Miał na sobie pomarańczową koszulę sięgającą kolan, która w półmroku natychmiast zmieniła barwę i zaświeciła mocnym amarantem, obcisłe, białe spodnie i sandały z rzemykami oplatającymi łydki.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) szarłat

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. amarantowy, amarantowaty

rzecz. amarantka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.2) амарант m
• bułgarski: (1.2) амарант m
• esperanto: (1.1) amaranto
• rosyjski: (1.1) амарант m; (1.2) амарант m
• ukraiński: (1.2) амарант m, щириця ż

źródła:

amarant (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) szarłat, amarantowy

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

rzecz. amaranto

przym. amaranta

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: