alder

alder (język angielski)

alder (1.1)

wymowa:

bryt. IPA: [ˈɔːldə]

amer. IPA: [ˈɔldɚ]

​ ​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) bot. Alnus, olcha (drzewo)

(1.2) olszyna (drewno)

odmiana:

(1.1-2) lp alder; lm alders

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

alder (język duński)

wymowa:

Dania: [ˡal'ɔ]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) wiek

(1.2) epoka

odmiana:

(1.1) en alder, alderen, aldre, aldrene

przykłady:

(1.1) Mange kvinder (og mænd) lyver om sin alder. → Wiele kobiet (i mężczyzn) kłamie na temat swojego wieku.

składnia:

kolokacje:

(1.2) bronzealder • jernalder • middelalder • stenalder

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

den tredje alder

etymologia:

pragerm.

uwagi:

źródła:

alder (język norweski (bokmål))

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) wiek

odmiana:

(1.1) en alder, alderen, aldre(r), aldrene lub en alder, alderen, aldere, alderne

przykłady:

(1.1) Hun er på min alder. → Ona jest w moim wieku.

(1.1) Diktere dør ofte i ung alder. → Poeci często umierają w młodym wieku. / Poeci często umierają młodo.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. alderdom

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: