| Uwaga |
|---|
Ziemianin
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Ziemianin (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ʑɛ̃ˈmʲjä̃ɲĩn], AS: [źẽmʹi ̯ä̃ńĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Ziemi[1][2]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Ziemianin Ziemianie dopełniacz Ziemianina Ziemian celownik Ziemianinowi Ziemianom biernik Ziemianina Ziemian narzędnik Ziemianinem Ziemianami miejscownik Ziemianinie Ziemianach wołacz Ziemianinie Ziemianie depr. M. i W. lm: (te) Ziemiany[3]
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) kosmita
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Ziemia ż, ziemia ż, ziemianin mos, ziemianka ż, ziemiaństwo n, ziemiańskość ż, ziemiankowość ż
- przym. ziemski, ziemiański, ziemiankowy
- przysł. ziemiańsko
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mieszkańców planet piszemy wielką literą[1][2][5].
- (1.1) zobacz też: Merkurianin • Wenusjanin • Marsjanin • Selenita
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Terran, Earthling
- baskijski: (1.1) lurtar
- białoruski: (1.1) зямлянін m
- czeski: (1.1) pozemšťan m
- esperanto: (1.1) terano, rzad. terulo
- hiszpański: (1.1) terrícola m
- niemiecki: (1.1) Erdbewohner m
- rosyjski: (1.1) землянин m
- słowacki: (1.1) Pozemšťan m, pozemšťan m, książk. przest. zemšťan m
- włoski: (1.1) terrestre m
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1
Hasło Ziemianin w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ 2,0 2,1 Porada „Ziemianin a ziemianin” w: Poradnia językowa PWN.
- ↑ Hasło ziemianin w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Focus.Poznać i zrozumieć świat, nr 8, Warszawa, 2003 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło Nazwy hipotetycznych mieszkańców planet w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.