Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

Wuhan

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Wuhan (użycie wyrazu obcego w języku polskim)

Wuhan (1.1)
wymowa:
‹łuhan›[1], IPA[ˈwuxãn], AS[u̯uχãn], zjawiska fonetyczne: nazal.
‹wuhan›[2], IPA[ˈvuxãn], AS[vuχãn], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto w środkowych Chinach, położone nad rzeką Jangcy[1], stolica prowincji Hubei; zob. też Wuhan w Wikipedii
odmiana:
(1.1) [1][3]
przykłady:
(1.1) Po kilku godzinach do Wuhanu wkroczyli Japończycy. Tym razem japońscy dowódcy nie dopuścili do masakry ludności cywilnej[4].
(1.1) W lipcu wyruszyłam w podróż z Jinmingiem, który studiował w Wuhanie, wielkim mieście nad Jangcy[5].
(1.1) W gazecie „Changjian Ribao" w Wuhanie zostało umieszczone żądanie sił prawicowych oddania Chińczykom Władywostoku, który stanowi jakoby «terytorium chińskie»[6].
(1.1) W krótkim czasie czerwona flaga wzniosła się nad Nankinem, Wuhanem, Szanghajem, Si-anem i Cingtao, w październiku nad Kantonem. Niedobitki oddziałów kuomintangowskich zaczęły szukać schronienia na wyspie Tajwan[7].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
(1.1) Hubei
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. wuhański
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 Hasło Wuhan w: Jan Grzenia, Słownik nazw geograficznych z odmianą i wyrazami pochodnymi, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15609-1, s. 321.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „Wuhan” w: Poradnia językowa PWN.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło Wuhan w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  4. Michał Klimecki, Pekin-Szanghaj-Nankin 1937-1945, s. 121, Bellona, 2008.
  5. Jung Chan, Dzikie łabędzie. Trzy córy Chin., tłum. Bożena Umińska-Keff, wyd. Znak, 2017
  6. Ryszard Szuster, ChRL-USA: kryzys taiwański : 1954 i 1958, s. 233, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1988.
  7. Stanisław Żyga, Chińska Republika Ludowa 1965-1970, s. 37, Wiedza Powszechna, 1971.