Wenecjanin

Wenecjanin (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌvɛ̃nɛˈʦ̑ʲjä̃ɲĩn], AS: [vẽnecʹi ̯ä̃ńĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• akc. pob.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) geogr. mieszkaniec Wenecji Euganejskiej

(1.2) hist. obywatel Rzeczpospolitej / Republiki Weneckiej

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Wenecjanin	Wenecjanie
dopełniacz	Wenecjanina	Wenecjan
celownik	Wenecjaninowi	Wenecjanom
biernik	Wenecjanina	Wenecjan
narzędnik	Wenecjaninem	Wenecjanami
miejscownik	Wenecjaninie	Wenecjanach
wołacz	Wenecjaninie	Wenecjanie

przykłady:

(1.2) Jednym z ostatnich sukcesów Wenecjan na wschodzie było przyłączenie Cypru.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) Włoch

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Wenecja ż, wenecjanin m, wenecjanka ż

forma żeńska Wenecjanka ż

przym. wenecki, wenecjański

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. Wenecja + -anin

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Venetian; (1.2) Venetian
• białoruski: (1.1) венецыянец m; (1.2) венецыянец m
• niemiecki: (1.1) Veneter m
• rosyjski: (1.1) венецианец m; (1.2) венецианец m
• ukraiński: (1.1) венеціанець m; (1.2) венеціанець m
• włoski: (1.1) veneziano m

źródła: