Uwaga |
---|
Tarym
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Tarym (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. hydrol. rzeka w zachodnich Chinach, w bezodpływowej Kotlinie Kaszgarskiej[1]; zob. też Tarym w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Tarym Tarymy dopełniacz Tarymu[2] Tarymów celownik Tarymowi Tarymom biernik Tarym Tarymy narzędnik Tarymem Tarymami miejscownik Tarymie Tarymach wołacz Tarymie Tarymy
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) źródło / bieg / koryto / (prawy / lewy) dopływ / ramię / dorzecze / dolina / wody / nurt / płycizna / zakręt / zakole / brzeg / dno / odnoga / ujście / głębokość / szerokość Tarymu • nad Tarymem • Tarym wypływa / płynie / wije się / meandruje / kieruje się / niesie wody / przybiera / wylewa / zatapia / opada / nawadnia / odwadnia / wysycha / przepływa / opływa / dopływa / wpływa • na prawym / na lewym brzegu / u źródeł / u ujścia Tarymu
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) rzeka
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Tarim River
- białoruski: (1.1) Тарым
- czeski: (1.1) Tarim
- francuski: (1.1) Tarim
- hiszpański: (1.1) Río Tarim
- kataloński: (1.1) Riu Tarim
- litewski: (1.1) Tarimas
- niemiecki: (1.1) Tarim
- rosyjski: (1.1) Тарим
- słowacki: (1.1) Tarim m
- ukraiński: (1.1) Тарим
- włoski: (1.1) Tarim
- źródła:
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 395.
- ↑ Lech Ratajski, Janina Szewczyk, Przemysław Zwoliński, Polskie nazewnictwo geograficzne świata, PWN, Warszawa 1959, s. 272.