Słoweniec

Słoweniec (język polski)

wymowa:

​, IPA: [swɔˈvɛ̃ɲɛʦ̑], AS: [su̯ovẽńec], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek narodowości słoweńskiej, obywatel Słowenii, mieszkaniec Słowenii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Słoweniec	Słoweńcy
dopełniacz	Słoweńca	Słoweńców
celownik	Słoweńcowi	Słoweńcom
biernik	Słoweńca	Słoweńców
narzędnik	Słoweńcem	Słoweńcami
miejscownik	Słoweńcu	Słoweńcach
wołacz	Słoweńcu / Słoweńcze	Słoweńcy

przykłady:

(1.1) W deklaracji tej, nazwanej korfuańską, broniono jedności narodowej Serbów, Chorwatów i Słoweńców oraz zapowiadano utworzenie wspólnego demokratycznego państwa na całym obszarze zamieszkanym przez „nasz trójimienny naród"(…).

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) Słowianin, daw. Jugosłowianin

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. słoweński mrz, Słowenia ż, Słowenka ż

przym. słoweński

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Slovene, Slovenian
• arabski: (1.1) سلوفيني m
• białoruski: (1.1) славенец m
• jidysz: (1.1) סלאָווענער m (slowener)
• kataloński: (1.1) eslovè m
• litewski: (1.1) slovėnas m
• łotewski: (1.1) slovēnis m
• niemiecki: (1.1) Slowenier m, Slowene m
• rosyjski: (1.1) словенец m
• słowacki: (1.1) Slovinec m
• słoweński: (1.1) Slovenec m
• szwedzki: (1.1) sloven w
• ukraiński: (1.1) словенець m
• włoski: (1.1) sloveno m

źródła: