Prometeusz

Prometeusz (język polski)

Prometeusz (1.1)

Prometeusz (1.2)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) mit. gr. tytan, opiekun ludzi, dla których to wykradł bogom olimpijskim ogień; zob. też Prometeusz (mitologia) w Wikipedii

(1.2) astr. księżyc Saturna; zob. też Prometeusz (księżyc) w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Prometeusz	Prometeusze
dopełniacz	Prometeusza	Prometeuszów / Prometeuszy
celownik	Prometeuszowi	Prometeuszom
biernik	Prometeusza	Prometeuszów
narzędnik	Prometeuszem	Prometeuszami
miejscownik	Prometeuszu	Prometeuszach
wołacz	Prometeuszu	Prometeusze

przykłady:

(1.1) Gdy Prometeusz, jak nam wieść niesie daleka, • Wziąwszy kawałek gliny ulepił z niej człeka, • Tak był doskonałością pupki tej przejęty • Iż chciał ją widzieć pierwszą pomiędzy zwierzęty (…) (sic!)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) tytan

(1.1) księżyc

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. promet m

przym. Prometeuszowy, prometeuszowy, prometejski

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) gr. Προμηθεύς < gr. προμηθής + -εύς < gr. πρό + μανθάνω

(1.2) od (1.1)

uwagi:

zob. też Prometeusz w Wikipedii

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Prometheus; (1.2) Prometheus
• arabski: (1.1) بروميثيوس m; (1.2) بروميثيوس m
• czeski: (1.1) Prométheus m; (1.2) Prométheus m
• esperanto: (1.1) Prometeo; (1.2) Prometeo
• francuski: (1.1) Prométhée m; (1.2) Prométhée m
• galicyjski: (1.1) Prometeo m; (1.2) Prometeo m
• hiszpański: (1.1) Prometeo m; (1.2) Prometeo m
• kataloński: (1.1) Prometeu m; (1.2) Prometeu m
• łaciński: (1.1) Prometheus m
• niemiecki: (1.1) Prometheus m
• nowogrecki: (1.1) Προμηθέας m; Προμηθέας m
• portugalski: (1.1) Prometeu m; (1.2) Prometeu m
• rosyjski: (1.1) Прометей m; (1.2) Прометей m
• słowacki: (1.1) Prometheus m; (1.2) Prometheus m
• starogrecki: (1.1) Προμηθεύς m
• ukraiński: (1.1) Прометей m; (1.2) Прометей m
• włoski: (1.1) Prometeo m; (1.2) Prometeo m

źródła: