Uwaga |
---|
Onon
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Onon (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. hydrol. rzeka we wschodniej Mongolii i Rosji, po połączeniu z Ingodą tworzy Szyłkę; zob. też Onon w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Onon Onony dopełniacz Ononu[1][2] Ononów celownik Ononowi Ononom biernik Onon Onony narzędnik Ononem Ononami miejscownik Ononie Ononach wołacz Ononie Onony
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) źródło / bieg / koryto / (prawy / lewy) dopływ / ramię / dorzecze / dolina / wody / nurt / płycizna / zakręt / zakole / brzeg / dno / odnoga / ujście / głębokość / szerokość Ononu • nad Ononem • Onon wypływa / płynie / wije się / meandruje / kieruje się / niesie wody / przybiera / wylewa / zatapia / opada / nawadnia / odwadnia / wysycha / przepływa / opływa / dopływa / wpływa • na prawym / na lewym brzegu / u źródeł / u ujścia Ononu
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) rzeka
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) Анон
- czeski: (1.1) Onon gol
- francuski: (1.1) Onon
- kataloński: (1.1) Onon
- litewski: (1.1) Ononas
- niemiecki: (1.1) Onon
- rosyjski: (1.1) Онон
- słoweński: (1.1) Onon
- ukraiński: (1.1) Онон
- włoski: (1.1) Onon
- źródła: