Meander

Meander (język polski)

most na Meandrze (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. hydrol. kręta rzeka w zachodniej Turcji, przepływająca przez Frygię, Karię i Jonię; zob. też Meander w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Meander	Meandry
dopełniacz	Meandru	Meandrów
celownik	Meandrowi	Meandrom
biernik	Meander	Meandry
narzędnik	Meandrem	Meandrami
miejscownik	Meandrze	Meandrach
wołacz	Meandrze	Meandry

przykłady:

(1.1) Rzeka Meander tworzy liczne meandry.

składnia:

kolokacje:

(1.1) źródło / bieg / koryto / (prawy / lewy) dopływ / ramię / dorzecze / dolina / wody / nurt / płycizna / zakręt / zakole / brzeg / dno / odnoga / ujście / głębokość / szerokość Meandru • nad Meandrem • Meander wypływa / płynie / wije się / meandruje / kieruje się / niesie wody / przybiera / wylewa / zatapia / opada / nawadnia / odwadnia / wysycha / przepływa / opływa / dopływa / wpływa • na prawym / na lewym brzegu / u źródeł / u ujścia Meandru

synonimy:

(1.1) Menderes, Mendres

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) rzeka

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. meander mrz

czas. meandrować ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. Maeander, łac. Maeandrus < gr. Μαίανδρος

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Maeander, Meander
• łaciński: (1.1) Maeander, Maeandrus
• nowogrecki: (1.1) Μαίανδρος, Μεντερές
• starogrecki: (1.1) Μαίανδρος
• turecki: (1.1) Büyük Menderes
• włoski: (1.1) Meandro m

źródła:

Meander (język angielski)

Meander (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. hydrol. Meander

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) Maeander

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) river

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. Maeander < gr. Μαίανδρος

uwagi:

źródła: