Maur

Maur (język polski)

Maur (1.1)

wymowa:

IPA: [mawr], AS: [mau̯r], zjawiska fonetyczne: u → ł 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. etn. mieszkaniec starożytnego królestwa Mauretanii, znajdującego się w północno-zachodniej Afryce, obejmującego dzisiejsze tereny Maroka i północno-zachodniej Algierii; przodek współczesnych Berberów; zob. też Maurowie w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Maur	Maurowie
dopełniacz	Maura	Maurów
celownik	Maurowi	Maurom
biernik	Maura	Maurów
narzędnik	Maurem	Maurami
miejscownik	Maurze	Maurach
wołacz	Maurze	Maurowie

przykłady:

(1.1) (…) w roku 711 w bardzo krótkim czasie cały Półwysep (Iberyjski), z wyjątkiem północnego regionu górskiego, opanowali Maurowie.

(1.1) Maur był silnym człowiekiem. Chwilami zdaje mi się, że mam w ręce jego szpadę, że mam jego ciało schłostane od wichrów morskich, a w sobie jego dziką duszę. Toteż jego męczeństwo miłosne widzę z proroczą jasnością.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Mauretania ż

forma żeńska Mauryjka ż

przym. mauryjski, mauretański

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Moor
• baskijski: (1.1) mairu
• bułgarski: (1.1) мавър m
• czeski: (1.1) Maur m
• duński: (1.1) maurer w
• francuski: (1.1) Maure m ż
• hindi: (1.1) मूर m
• hiszpański: (1.1) moro m
• niemiecki: (1.1) Maure m
• portugalski: (1.1) mouro m
• słowacki: (1.1) Maur m

źródła:

Maur (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) hist. etn. Maur

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Maur	Maurové / Mauři
dopełniacz	Maura	Maurů
celownik	Mauru / Maurovi	Maurům
biernik	Maura	Maury
wołacz	Maure	Maurové / Mauři
miejscownik	Mauru / Maurovi	Maurech
narzędnik	Maurem	Maury

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Maurka, Mauritánie, Mauritánec, Mauritánka

przym. maurský, mauritánský

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Maur (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) hist. etn. Maur

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. maureska ż, Mauritánia ż, Mauretánia ż, Mauritánec m, Mauritánka ż

forma żeńska Maurka ż

przym. maurský, mauritánsky, mauretánsky

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: