Uwaga |
---|
Chatanga
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Chatanga (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) geogr. rzeka w azjatyckiej części Rosji, w Kraju Krasnojarskim, powstaje z połączenia Chety i Kotuja[1]; zob. też Chatanga w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Chatanga Chatangi dopełniacz Chatangi[2] Chatang celownik Chatandze Chatangom biernik Chatangę Chatangi narzędnik Chatangą Chatangami miejscownik Chatandze Chatangach wołacz Chatango Chatangi
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) źródło / bieg / koryto / (prawy / lewy) dopływ / ramię / dorzecze / dolina / wody / nurt / płycizna / zakręt / zakole / brzeg / dno / odnoga / ujście / głębokość / szerokość Chatangi • nad Chatangą • Chatanga wypływa / płynie / wije się / meandruje / kieruje się / niesie wody / przybiera / wylewa / zatapia / opada / nawadnia / odwadnia / wysycha / przepływa / opływa / dopływa / wpływa • na prawym / na lewym brzegu / u źródeł / u ujścia Chatangi
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) rzeka
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- czeski: (1.1) Chatanga
- francuski: (1.1) Khatanga ż
- niemiecki: (1.1) Chatanga
- rosyjski: (1.1) Хатанга
- źródła:
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2.
- ↑ Lech Ratajski, Janina Szewczyk, Przemysław Zwoliński, Polskie nazewnictwo geograficzne świata, PWN, Warszawa 1959, s. 190.