Uwaga |
---|
żandarm
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
żandarm (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) funkcjonariusz żandarmerii[1]
- (1.2) przen. osoba nadmiernie kontrolująca, trzymająca się kurczowo zasad i narzucająca je innym
- (1.3) daw. policjant
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik żandarm żandarmi[1] dopełniacz żandarma[1] żandarmów celownik żandarmowi żandarmom biernik żandarma żandarmów narzędnik żandarmem żandarmami miejscownik żandarmie[1] żandarmach wołacz żandarmie żandarmi
- przykłady:
- (1.1) …w tej chwili stanowczej na wzgórzu (…) zabłysnął bagnet i pokazał się hełm żandarma[2].
- (1.2) Spóźniłem się do pracy dwie minuty i miałem reprymendę od szefa. Straszny z niego żandarm.
- składnia:
- synonimy:
- (1.3) gw. (Śląsk Cieszyński) szandar
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. żandarmeria ż
- przym. żandarmski
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) gendarme
- baskijski: (1.1) jendarme
- bułgarski: (1.1) заптие m
- esperanto: (1.1) ĝendarmo
- francuski: (1.1) gendarme m
- interlingua: (1.1) gendarme
- kaszubski: (1.1) szandara m
- niemiecki: (1.1) Gendarm m
- słowacki: (1.1) žandár m
- węgierski: (1.1) zsandár
- wilamowski: (1.1) šandar m
- włoski: (1.1) carabiniere m, gendarme m
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Hasło żandarm w: Wielki słownik wyrazów obcych, praca zbiorowa, pod red. Mirosława Bańki, PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-14455-5, s. 1346.
- ↑ W. Łoziński Madonna Busowiska