Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

ścielić

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

ścielić (język polski)

mgła się ścieli (2.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. pościelić)

(1.1) reg. pot. kłaść coś na podłożu
(1.2) reg. pot. układać pościel na łóżku

czasownik zwrotny niedokonany ścielić się

(2.1) reg. pot. rozpościerać się na powierzchni czegoś[1]
odmiana:
(1.1-2) koniugacja VIa
(2.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.2) Nie będą nam już usługiwać, ścielić łóżek, robić herbaty, tłoczyć itp.[2]
(2.1) Wszędzie ścieliły się pola uprawne i łąki, a na stokach wzgórz widać było gaje oliwne oraz sady uginające się pod ciężarem moreli i migdałów[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) słać
(1.2) słać
(2.1) słać się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ściółka ż, ścielenie n, pościelenie n, pościel ż, pościelówa ż, stół mrz, wyściółczak m
czas. pościelić dk.
przym. pościelowy
związki frazeologiczne:
trup się ścieli
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło ścielić w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Marek Ciesielski, Paweł Siekański, Arkadiusz Znojek, 540 DDC, czyli jakie jest wojsko, 2000, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  3. Zenon Kosidowski, Opowieści biblijne, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.