nastrój

nastrój (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈnastruj], AS: [nastrui ̯] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) psych. utrzymujący się jakiś czas stan psychiczny; zob. też nastrój w Wikipedii

(1.2) pot. chęć na coś

(1.3) wrażenia emocjonalne charakterystyczne dla danego utworu, filmu czy miejsca

(1.4) st.pol. instrument muzyczny

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 2. os. lp rozk. od: nastroić

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	nastrój	nastroje
dopełniacz	nastroju	nastrojów / rzad. nastroi
celownik	nastrojowi	nastrojom
biernik	nastrój	nastroje
narzędnik	nastrojem	nastrojami
miejscownik	nastroju	nastrojach
wołacz	nastroju	nastroje

przykłady:

(1.1) Mam dziś bardzo wesoły nastrój.

(1.2) Nie mam teraz nastroju na muzykę.

(1.3) W całym mieście panował nastrój grozy.

składnia:

(1.1) przym. + nastrój • być w + przym. + nastroju

(1.2) mieć nastrój na + B.

(1.3) nastrój + D.

kolokacje:

synonimy:

(1.3) atmosfera

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. nastroik m

czas. nastrajać ndk., nastroić dk.

przym. nastrojowy

przysł. nastrojowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zob. też nastrój w Wikicytatach

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) mood, cheer, amer. humor, bryt. humour; (1.3) atmosphere, spirit, ambience
• arabski: (1.1) مزاج
• białoruski: (1.1) настрой m; (1.2) настрой m; (1.3) настрой m
• czeski: (1.1) nálada ż
• duński: (1.1) humør n; (1.3) stemning w
• esperanto: (1.1) humoro, animstato, agordo; (1.3) atmosfero, etoso
• francuski: (1.1) humeur ż; (1.3) ambiance ż
• japoński: (1.1) 気分 (きぶん, kibun), 気持ち (きもち, kimochi), 心持ち (こころもち, kokoromochi); (1.3) 雰囲気 (ふんいき, fun'iki)
• jidysz: (1.1) מוט m (mut)
• kazachski: (1.1) көңіл; (1.2) көңіл
• litewski: (1.1) nuotaika ż
• łotewski: (1.1) oma ż
• niemiecki: (1.1) Stimmung ż; (1.2) Lust ż; (1.3) Stimmung ż
• ormiański: (1.1) տրամադրություն
• rosyjski: (1.1) настроение n; (1.2) настроение n
• ukraiński: (1.1) настрій m

źródła: