Uwaga |
---|
nastrój
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
nastrój (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) psych. utrzymujący się jakiś czas stan psychiczny; zob. też nastrój w Wikipedii
- (1.2) pot. chęć na coś
- (1.3) wrażenia emocjonalne charakterystyczne dla danego utworu, filmu czy miejsca
- (1.4) st.pol. instrument muzyczny[1]
czasownik, forma fleksyjna
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik nastrój nastroje dopełniacz nastroju nastrojów / rzad. nastroi celownik nastrojowi nastrojom biernik nastrój nastroje narzędnik nastrojem nastrojami miejscownik nastroju nastrojach wołacz nastroju nastroje
- przykłady:
- (1.1) Mam dziś bardzo wesoły nastrój.
- (1.2) Nie mam teraz nastroju na muzykę.
- (1.3) W całym mieście panował nastrój grozy.
- składnia:
- (1.1) przym. + nastrój • być w + przym. + nastroju
- (1.2) mieć nastrój na + B.
- (1.3) nastrój + D.
- synonimy:
- (1.3) atmosfera
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- czas. nastrajać ndk., nastroić dk.
- przym. nastrojowy
- przysł. nastrojowo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) mood, cheer, amer. humor, bryt. humour; (1.3) atmosphere, spirit, ambience
- arabski: (1.1) مزاج
- białoruski: (1.1) настрой m; (1.2) настрой m; (1.3) настрой m
- czeski: (1.1) nálada ż
- duński: (1.1) humør n; (1.3) stemning w
- esperanto: (1.1) humoro, animstato, agordo; (1.3) atmosfero, etoso
- francuski: (1.1) humeur ż; (1.3) ambiance ż
- japoński: (1.1) 気分 (きぶん, kibun), 気持ち (きもち, kimochi), 心持ち (こころもち, kokoromochi); (1.3) 雰囲気 (ふんいき, fun'iki)
- jidysz: (1.1) מוט m (mut)
- kazachski: (1.1) көңіл; (1.2) көңіл
- litewski: (1.1) nuotaika ż
- łotewski: (1.1) oma ż
- niemiecki: (1.1) Stimmung ż; (1.2) Lust ż; (1.3) Stimmung ż
- ormiański: (1.1) տրամադրություն
- rosyjski: (1.1) настроение n; (1.2) настроение n
- ukraiński: (1.1) настрій m
- źródła:
- ↑ Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 135.