zwrotnica

zwrotnica (język polski)

zwrotnica (1.1)

zwrotnica (1.1)

wymowa:

IPA: [zvrɔtʲˈɲiʦ̑a], AS: [zvrotʹńica], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) urządzenie służące do zmiany toru pojazdów szynowych

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	zwrotnica	zwrotnice
dopełniacz	zwrotnicy	zwrotnic
celownik	zwrotnicy	zwrotnicom
biernik	zwrotnicę	zwrotnice
narzędnik	zwrotnicą	zwrotnicami
miejscownik	zwrotnicy	zwrotnicach
wołacz	zwrotnico	zwrotnice

przykłady:

(1.1) Motorniczy musiał przełożyć zwrotnicę, by wjechać na właściwy tor.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zwrot m, zwracanie n, zwrócenie n, zwrotnik mrz

czas. zwracać ndk., zwrócić dk.

przym. zwrotnicowy, zwrotniczy, zwrotny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) turnout
• czeski: (1.1) výhybka
• francuski: (1.1) aiguillage m, aiguille ż
• hiszpański: (1.1) aguja ż
• niemiecki: (1.1) Weiche ż
• nowogrecki: (1.1) (σιδηροδρομική) βελόνα ż
• rosyjski: (1.1) (железнодорожная) стрелка ż
• rumuński: (1.1) schimbător
• szwedzki: (1.1) växel w
• węgierski: (1.1) kitérő
• wilamowski: (1.1) banśtȧkja m

źródła: