Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

mrzeć

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

mrzeć (język polski)

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany

(1.1) książk. umierać, tracić życie
odmiana:
(1.1) koniugacja XI
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) konać, umierać; eufem. odchodzić
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. marcie n
czas. zemrzeć dk., pomrzeć dk., umrzeć dk., wymrzeć dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
od prasł. *merti[1], od rdzenia *mer- → śmierć[2]
por. chorw. mreti, ros. мереть, scs. мрѣти i słc. mrieť
uwagi:
nie mylić z: mżyć
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: umierać
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „Trzeć – tarł, ale wrzeć – wrzał” w: Poradnia językowa PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło mer- w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.