Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

zakluczyć

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

zakluczyć (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany

(1.1) daw. obecnie gw. (Poznań)[1] zamknąć na klucz
odmiana:
(1.1) koniugacja VIb
przykłady:
(1.1) Michał zakluczył mieszkanie i udał się do miasta.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) otworzyć, gw. odkluczyć
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zakluczenie n, klucznica ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
kalka strukturalna z niem. zuschliessen[2]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: zamykać na klucz
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło zakluczać w: Słownik gwary miejskiej Poznania, red. Monika Gruchmanowa i Bogdan Walczak, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Anna Piotrowicz, Małgorzata Witaszek-Samborska, O żywotności zapożyczeń niemieckich w gwarze miejskiej Poznania, w: Gwary dziś. 7. Rocznik poświęcony dialektologii słowiańskiej, Wydawnictwo Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, Poznań 2015, s. 204.