Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

zaistnieć

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

zaistnieć (język polski)

wymowa:
​?/i
znaczenia:

czasownik dokonany

(1.1) zacząć istnieć, pojawić się
(1.2) o osobie: stać się szerzej znanym, zacząć mieć znaczenie[1]
odmiana:
przykłady:
(1.2) Strasznie trudno mi było zaakceptować dziewczynę, młodą, ambitną, która chce zagrać, bo chce zaistnieć. Szukam więc ludzi, którzy zaistnienie mają już za sobą[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. istny mos, zaistnienie n, istnienie n, istotność ż, istota ż, istotka ż, istotność ż
czas. istnieć ndk.
przym. istny, istotny, istotowy, isty, nieistotny, niesamoistny, przeistoczony, przeistotny, samoistny
przysł. istotnie, iście, niesamoistnie, samoistnie
partyk. istotnie
zaim. istny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ Piotr Gruszczyński, Szekspir i uzurpator
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=zaistnieć&oldid=99510”