wysoczyzna

wysoczyzna (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) geogr. rozległe, niewysokie wzniesienie otoczone przeważnie pradolinami lub rynnami jeziornymi; zob. też wysoczyzna w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wysoczyzna	wysoczyzny
dopełniacz	wysoczyzny	wysoczyzn
celownik	wysoczyźnie	wysoczyznom
biernik	wysoczyznę	wysoczyzny
narzędnik	wysoczyzną	wysoczyznami
miejscownik	wysoczyźnie	wysoczyznach
wołacz	wysoczyzno	wysoczyzny

przykłady:

(1.1) W rejonie od Rewala po zachodni fragment Niechorza znajduje się wysoczyzna moreny dennej podcięta od północy abrazyjną krawędzią wybrzeża klifowego.

składnia:

kolokacje:

(1.1) wysoczyzna morenowa / polodowcowa

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wysokościowiec mrz, wysokość ż

przym. wysoki

przysł. wysoko

tem. słow. wysoko-

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. wysoko + -yzna

uwagi:

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) pahorkatina ż
• słowacki: (1.1) pahorkatina ż

źródła: