wiejadło

wiejadło (język polski)

wiejadło (1.1)

wymowa:

IPA: [vʲjɛ̇ˈjadwɔ], AS: [vʹi ̯ėi ̯adu̯o], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• i → j 

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) roln. prymitywne narzędzie do oddzielania plew od ziarna w formie szufli, wideł lub płaskiego kosza; zob. też wiejadło w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wiejadło	wiejadła
dopełniacz	wiejadła	wiejadeł
celownik	wiejadłu	wiejadłom
biernik	wiejadło	wiejadła
narzędnik	wiejadłem	wiejadłami
miejscownik	wiejadle	wiejadłach
wołacz	wiejadło	wiejadła

przykłady:

(1.1) Ma On wiejadło w ręku i oczyści swój omłot: pszenicę zbierze do spichlerza, a plewy spali w ogniu nieugaszonym.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wianie n, wiatr m, wialnia ż

czas. wiać ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. wiać + -dło

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) winnowing fan, winnowing fork
• łaciński: (1.1) ventilabrum n
• rosyjski: (1.1) веялка ż

źródła: