werbena

werbena (język polski)

kwiaty werbeny (1.2) pospolitej

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bot. Verbena, rodzaj roślin zielnych z rodziny werbenowatych; zob. też werbena w Wikipedii

(1.2) bot. roślina z rodzaju (1.1)

odmiana:

(1.1) związek zgody;

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	werbena	werbeny
dopełniacz	werbeny	werben
celownik	werbenie	werbenom
biernik	werbenę	werbeny
narzędnik	werbeną	werbenami
miejscownik	werbenie	werbenach
wołacz	werbeno	werbeny

przykłady:

(1.2) Zaparzę sobie werbeny i poczytam Myśliwskiego.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) witułka

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) rodzaj

(1.2) roślina

hiponimy:

(1.2) werbena pospolita, werbena ogrodowa

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. werbenowate lm nmos

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. verbena

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) verbena, vervain
• hiszpański: (1.2) verbena ż
• kataloński: (1.2) berbena ż
• niemiecki: (1.2) Eisenkraut n
• nowogrecki: (1.2) βερβένα ż, σταυροβότανο n
• ukraiński: (1.1) вербена ż; (1.2) вербена ż
• włoski: (1.2) verbena ż

źródła: