wachtowy

wachtowy (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) żegl. marynarz pełniący wachtę

przymiotnik relacyjny

(2.1) żegl. związany z wachtą, dotyczący wachty

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wachtowy	wachtowi
dopełniacz	wachtowego	wachtowych
celownik	wachtowemu	wachtowym
biernik	wachtowego	wachtowych
narzędnik	wachtowym	wachtowymi
miejscownik	wachtowym	wachtowych
wołacz	wachtowy	wachtowi
depr. M. i W. lm: (te) wachtowe

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	wachtowy		wachtowa	wachtowe	wachtowi	wachtowe
dopełniacz	wachtowego		wachtowej	wachtowego	wachtowych
celownik	wachtowemu		wachtowej	wachtowemu	wachtowym
biernik	wachtowego	wachtowy	wachtową	wachtowe	wachtowych	wachtowe
narzędnik	wachtowym		wachtową	wachtowym	wachtowymi
miejscownik	wachtowym		wachtowej	wachtowym	wachtowych
wołacz	wachtowy		wachtowa	wachtowe	wachtowi	wachtowe
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Jednym z kanonów prawa morskiego jest obowiązek wachtowego na „oku“ meldować kapitanowi wszelkie stwory czy to żywe, czy martwe, ukazujące się na widnokręgu lub na horyzoncie.

(2.1) Ponieważ drugi oficer zachorował w ciągu podróży, awansowałem na oficera wachtowego, czuwającego samodzielnie nad pokładem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) daw. wachtarz

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wachta ż, wachtarz mos

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. wachta + -owy

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: