Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

tułacz

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

tułacz (język polski)

tułacze (1.2) na rycinie
wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba bez stałego miejsca zamieszkania
(1.2) daw. emigrant
(1.3) przen. ktoś nie potrafiący zagrzać miejsca
odmiana:
(1.1-3)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianowniktułacztułacze
dopełniacztułaczatułaczy, tułaczów
celowniktułaczowitułaczom
bierniktułaczatułaczy, tułaczów
narzędniktułaczemtułaczami
miejscowniktułaczutułaczach
wołacztułaczutułacze
przykłady:
(1.1) Tułaczem i zbiegiem będziesz na ziemi![1]
(1.2) Szli na wsze strony tułacze, co na ojczyznę swą w kajdanach, we krwi, patrzeć nie mogli[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) bezdomny, wagabunda, wędrowiec, wędrownik; st.pol. tułak
(1.2) emigrant
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. tułackość ż, tułactwo n, tułaczka ż, tułak mos
czas. tułać ndk., tułać się ndk.
przym. tułacki, tułaczy
przysł. tułacko
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. tułać + -acz
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Księga Rodzaju 4,12, Biblia Tysiąclecia Online, Poznań 2003 (tłum. Czesław Jakubiec).
  2. ↑ Józef Ignacy Kraszewski Tułacze.
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=tułacz&oldid=94823”