transkrypcja

transkrypcja (język polski)

wymowa:

IPA: [trãw̃sˈkrɨpʦ̑ʲja], AS: [trãũ̯skrypcʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• samogł.+n/m+szczelin.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zapisywanie tekstu w innym systemie pisma

(1.2) jęz. zapisywanie mowy za pomocą znaków graficznych

(1.3) muz. przekształcenie partytury napisanej dla pewnego instrumentu muzycznego lub głosu na inny instrument lub głos

(1.4) biol. pierwszy etap procesu syntezy protein; zob. też transkrypcja (genetyka) w Wikipedii

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	transkrypcja
dopełniacz	transkrypcji
celownik	transkrypcji
biernik	transkrypcję
narzędnik	transkrypcją
miejscownik	transkrypcji
wołacz	transkrypcjo

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.3) przeróbka, aranżacja

antonimy:

(1.4) odwrotna transkrypcja

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. transkrybować

przym. transkrypcyjny

rzecz. transkryptor mos, transkryptorka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. transcriptĭo, transcriptiōnis

uwagi:

(1.1) por. transliteracja

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) transcription; (1.2) transcription; (1.3) transcription; (1.4) transcription
• baskijski: (1.1) transkripzio; (1.2) transkripzio
• białoruski: (1.1) транскрыпцыя ż; (1.2) транскрыпцыя ż
• esperanto: (1.1) transskribo
• francuski: (1.1) transcription ż; (1.2) transcription ż; (1.3) transcription ż; (1.4) transcription ż
• hiszpański: (1.1) transcripción ż; (1.2) transcripción ż; (1.3) transcripción ż; (1.4) transcripción ż
• niemiecki: (1.1) Transkription ż; (1.2) Transkription ż; (1.3) Transkription ż; (1.4) Transkription ż
• nowogrecki: (1.1) μεταγραφή ż; (1.2) μεταγραφή ż; (1.3) μεταγραφή ż
• ukraiński: (1.1) транскрипція ż; (1.2) транскрипція ż; (1.3) транскрипція ż

źródła: