tatar

tatar (język polski)

tatar (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈtatar], AS: [tatar]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub męskozwierzęcy

(1.1) pot. spoż. kulin. befsztyk tatarski z surowej wołowiny; zob. też befsztyk tatarski w Wikipedii

(1.2) spoż. kulin. potrawa z każdego mielonego lub siekanego surowego mięsa

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	tatar	tatary
dopełniacz	tatara	tatarów
celownik	tatarowi	tatarom
biernik	tatar / tatara	tatary
narzędnik	tatarem	tatarami
miejscownik	tatarze	tatarach
wołacz	tatarze	tatary

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) świeży tatar • tatar z polędwicy / z ligawy • tatar z jajkiem / kaparami

(1.2) tatar z łososia / ze śledzia / z tuńczyka

synonimy:

(1.1) befsztyk tatarski

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Tatar m, Tatarka ż, tatarka ż, Tatarzątko n

przym. tatarski

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. befsztyk tatarski (derywacja wsteczna)

uwagi:

• por. carpaccio
• zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: befsztyk tatarski

źródła:

tatar (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) Tatar

odmiana:

(1.1) en tatar, tataren, tatarer, tatarerna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. tatariska

przym. tatarisk

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

tatar (język tatarski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

cyrylica: татар

Yaŋalif-2: tatar

Yaŋalif (1920-1937): tatar

wymowa:

IPA: [tɑ'tar]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) tatarski

odmiana:

(1.1) nieodm.

przykłady:

(1.1) Tatar telendä söyläşä alasıñmı? → Czy mówisz (dosł. czy możesz rozmawiać) po tatarsku?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. tatarça

przysł. tatarça

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: