tancerz

tancerz (język polski)

tancerz (1.1)

tancerz (1.2) ze swoją partnerką

tancerze (1.2)

wymowa:

IPA: [ˈtãnʦ̑ɛʃ], AS: [tãnceš], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) choreogr. osoba, której zawód polega na tańczeniu

(1.2) człowiek, który tańczy

(1.3) sport. zawodnik jazdy figurowej na lodzie

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	tancerz	tancerze
dopełniacz	tancerza	tancerzy
celownik	tancerzowi	tancerzom
biernik	tancerza	tancerzy
narzędnik	tancerzem	tancerzami
miejscownik	tancerzu	tancerzach
wołacz	tancerzu	tancerze

przykłady:

(1.1) Zatrudniono go jako tancerza w teatrze muzycznym.

(1.2) Na parkiecie roiło się od tancerzy.

składnia:

kolokacje:

(1.1) tancerz charakterystyczny • pierwszy tancerz • tancerz baletowy / erotyczny

synonimy:

(1.2) danser

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. taniec

forma żeńska tancerka

czas. tańczyć ndk., tańcować ndk., przetańczyć dk., zatańczyć dk., wytańczyć dk.

przym. taneczny

przysł. tanecznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) por. fordanser

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) dancer
• arabski: (1.1) راقص
• baskijski: (1.1) dantzari; (1.2) dantzari
• białoruski: (1.1) танцоўшчык m; (1.2) танцор m
• duński: (1.1) danser w; (1.2) danser w
• esperanto: (1.1) dancisto; (1.2) dancanto
• francuski: (1.1) danseur m
• interlingua: dansator
• kataloński: ballarí m, ballador m
• kazachski: (1.1) биші; (1.2) биші
• kornijski: (1.1) donsyer m
• norweski (bokmål): (1.1) danser m
• nowogrecki: (1.1) χορευτής m
• portugalski: (1.1) dançarino m
• rosyjski: (1.1) танцор m; (1.2) танцор m
• slovio: (1.1) tancnik (танцник)
• szwedzki: (1.1) dansör w, dansare w
• ukraiński: (1.1) танцюрист m, танцівник; (1.2) танцюрист m, танцівник
• wilamowski: (1.1) tȧncer m, tancer m
• włoski: (1.1) danzatore m

źródła: