| Uwaga |
|---|
szakal
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
szakal (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) zool. kilka gatunków z rodzaju Canis[1], drapieżnik podobny do wilka, lecz od niego mniejszy; zob. też szakal w Wikipedii
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik szakal szakale dopełniacz szakala szakali celownik szakalowi szakalom biernik szakala szakale narzędnik szakalem szakalami miejscownik szakalu szakalach wołacz szakalu szakale - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik szakal szakale dopełniacz szakala szakali celownik szakalowi szakalom biernik szakala szakali narzędnik szakalem szakalami miejscownik szakalu szakalach wołacz szakalu szakale
- przykłady:
- (1.1) W pustyni ziewały hieny i szakale, a drzemiący lew przeciągał potężne cielsko gotując się do pościgów za łupem[2].
- składnia:
- synonimy:
- (2.1) krwiopijca, pasożyt
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ssaki
- tłumaczenia:
- abazyński: (1.1) бага
- afar: (1.1) wakri
- angielski: (1.1) jackal; (2.1) bloodsucker
- arabski: (1.1) ذئب, ابن آوى, algier. arab. زردي
- azerski: (1.1) çaqqal
- baskijski: (1.1) txakal
- bułgarski: (1.1) чакал m
- czeski: (1.1) šakal m
- esperanto: (1.1) ŝakalo; (2.1) ŝakalo
- francuski: (1.1) chacal m
- hiszpański: (1.1) chacal m; (2.1) chupasangre m
- interlingua: (1.1) chacal
- łaciński: (1.1) thos m
- niemiecki: (1.1) Schakal m
- nowogrecki: (1.1) τσακάλι n; (2.1) τσακάλι n
- ormiański: (1.1) շնագայլ
- portugalski: (1.1) chacal m
- sanskryt: (1.1) शृकाल, भीरु, शृगाल
- słowacki: (1.1) šakal m; (2.1) šakal m
- szwedzki: (1.1) schakal w
- turecki: (1.1) çakal
- ukraiński: (1.1) шакал m
- węgierski: (1.1) sakál
- włoski: (1.1) sciacallo m
- źródła:
