szabrownictwo

szabrownictwo (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) pot. grabież dobytku pozostawionego bez opieki przez właścicieli najczęściej w czasie wojny lub klęski żywiołowej

odmiana:

(1.1) blm

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	szabrownictwo
dopełniacz	szabrownictwa
celownik	szabrownictwu
biernik	szabrownictwo
narzędnik	szabrownictwem
miejscownik	szabrownictwie
wołacz	szabrownictwo

przykłady:

(1.1) Osadnictwo mieszało się z szabrownictwem, choć i szabrowników dziś się usprawiedliwia: „Jak by Polak nie wziął, to ruski by wywiózł”.

składnia:

kolokacje:

(1.1) uprawiać szabrownictwo

synonimy:

(1.1) szaber

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) rabunek

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. szaber m, szaberek m, szabrownik m, szabrowniczka ż, szabrowanie n

czas. szabrować ndk.

przym. szabrowniczy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) looting
• niemiecki: (1.1) Plünderung ż
• rosyjski: (1.1) мародёрство n
• ukraiński: (1.1) мародерство n

źródła: