sukulent

sukulent (język polski)

sukulenty (1.1)

wymowa:

IPA: [suˈkulɛ̃nt], AS: [sukulẽnt], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) bot. roślina przystosowana do życia na gorących półpustyniach, posiadająca grube mięsiste pędy bądź liście, służące do gromadzenia wody; zob. też sukulenty w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	sukulent	sukulenty
dopełniacz	sukulentu / sukulenta	sukulentów
celownik	sukulentowi	sukulentom
biernik	sukulent	sukulenty
narzędnik	sukulentem	sukulentami
miejscownik	sukulencie	sukulentach
wołacz	sukulencie	sukulenty

przykłady:

(1.1) Wielu przedstawicieli sukulentów hoduje się jako rośliny ozdobne.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) roślina gruboszowata

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. sukulentny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) succulent
• czeski: (1.1) sukulent m
• słowacki: (1.1) sukulent m
• ukraiński: (1.1) сукуле́нт m

źródła:

sukulent (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) bot. sukulent

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	sukulent	sukulenty
dopełniacz	sukulentu	sukulentů
celownik	sukulentu	sukulentům
biernik	sukulent	sukulenty
wołacz	sukulente	sukulenty
miejscownik	sukulentu	sukulentech
narzędnik	sukulentem	sukulenty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. sukulentní

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

sukulent (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) bot. sukulent

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. sukulentný

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: