subsydiarność

subsydiarność (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌsupsɨˈdʲjarnɔɕʨ̑], AS: [supsydʹi ̯arność], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• akc. pob.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) praw. zasada, według której decyzje powinny być podejmowane na najniższym możliwym szczeblu, a na wyższym tylko wtedy, gdy takie ich podjęcie da o wiele lepsze rezultaty; zob. też subsydiarność w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	subsydiarność
dopełniacz	subsydiarności
celownik	subsydiarności
biernik	subsydiarność
narzędnik	subsydiarnością
miejscownik	subsydiarności
wołacz	subsydiarności

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) zasada subsydiarności (= zasada pomocniczości)

synonimy:

(1.1) subsydialność

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. subsydialność ż, subsydium n

przym. subsydiarny, subsydialny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) subsidiarity
• szwedzki: (1.1) subsidiaritet w

źródła: