sierota

sierota (język polski)

sierota (1.1)

sierota (1.5)

wymowa:

IPA: [ɕɛˈrɔta], AS: [śerota], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski lub żeński

(1.1) dziecko, któremu umarło przynajmniej jedno z rodziców

(1.2) pot. człowiek opuszczony, osamotniony

(1.3) pot. człowiek niezaradny lub budzący współczucie

(1.4) typogr. błąd polegający na pozostawieniu jednoliterowego wyrazu na końcu wiersza składanego tekstu

(1.5) typogr. błąd polegający na pozostawieniu pojedynczego wiersza na dole kolumny składanego tekstu

odmiana:

(1.1-5)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	sierota	sieroty
dopełniacz	sieroty	sierot / sierót
celownik	sierocie	sierotom
biernik	sierotę	sieroty
narzędnik	sierotą	sierotami
miejscownik	sierocie	sierotach
wołacz	sieroto	sieroty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.5) szewc

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sieroctwo n, sierociniec m, osierocenie n, osierocanie n, sierotki nmos, Sieroty nmos

zdrobn. sierotka ż

czas. osierocać ndk., osierocić dk.

przym. sierocy

związki frazeologiczne:

etymologia:

od pol. sirota, od prasł. *sirota → pierwotnie osamotnienie, osierocenie, samotność, następnie sierota (1.1), od przymiotnika *sirъ → samotny, osierocony i przyrostka *-ota → -ota

por. białor. сірата, chorw. sirota, czes. sirota, ros. сирота, scs. сирота, słc. sirota i ukr. сирота

uwagi:

zob. też sierota w Wikipedii

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) orphan; (1.5) orphan
• baskijski: (1.1) umezurtz
• białoruski: (1.1) сірата m/ż
• bułgarski: (1.1) сирак m
• czeczeński: (1.1) бо
• esperanto: (1.1) orfo
• hiszpański: (1.1) huérfano m; (1.2) desamparado
• jidysz: (1.1) (chłopiec) יתום m (josem), (dziewczynka) יתומה ż (jesojme)
• niemiecki: (1.1) Waise ż
• rosyjski: (1.1) сирота m/ż
• rumuński: (1.1) orfan, sărac
• ukraiński: (1.1) сирота m/ż

źródła: