Uwaga |
---|
samotność
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
samotność (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1) blm
przypadek liczba pojedyncza mianownik samotność dopełniacz samotności celownik samotności biernik samotność narzędnik samotnością miejscownik samotności wołacz samotności
- przykłady:
- (1.1) O Boże, po siedmiu latach samotności, okręt tak blisko![1]
- (1.2) Przy kieliszku walczyła ze swą samotnością.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) samotność dokucza
- (1.2) odczuwać samotność • cierpieć na samotność • walczyć z samotnością • uporać się z samotnością
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. samotny, sam
- przysł. samotnie, samotno
- rzecz. samotnik m, samotnia ż, sam mrz, samosia ż, samotnictwo n, osamotnienie n
- zaim. sam
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) retirement; (1.2) loneliness, solitude
- białoruski: (1.1) адзінота ż; (1.2) адзінота ż
- duński: (1.1) ensomhed w; (1.2) ensomhed w
- esperanto: (1.1) soleco; (1.2) soleco
- fiński: (1.2) yksinäisyys
- francuski: (1.1) solitude ż; (1.2) solitude ż
- hiszpański: (1.1) soledad ż, retiro m; (1.2) soledad ż
- łotewski: (1.2) vientulība ż
- niemiecki: (1.1) Einsamkeit ż; (1.2) Einsamkeit ż
- nowogrecki: (1.1) μοναξιά ż; (1.2) μοναξιά ż
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)
- pruski: (1.1) ainaseīlingisku ż
- rosyjski: (1.1) одиночество n; (1.2) одиночество n
- tybetański: (1.1) དབེན་པ
- ukraiński: (1.1) самотність ż; (1.2) самотність ż
- źródła:
- ↑ Daniel Defoe, Przypadki Robinsona Kruzoe, tłum. Władysław Ludwik Anczyc