sanskrycki

sanskrycki (język polski)

wymowa:

IPA: [sãw̃sˈkrɨʦ̑ʲci], AS: [sãũ̯skrycʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• samogł.+n/m+szczelin.

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) związany z sanskrytem, dotyczący sanskrytu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	sanskrycki		sanskrycka	sanskryckie	sanskryccy	sanskryckie
dopełniacz	sanskryckiego		sanskryckiej	sanskryckiego	sanskryckich
celownik	sanskryckiemu		sanskryckiej	sanskryckiemu	sanskryckim
biernik	sanskryckiego	sanskrycki	sanskrycką	sanskryckie	sanskryckich	sanskryckie
narzędnik	sanskryckim		sanskrycką	sanskryckim	sanskryckimi
miejscownik	sanskryckim		sanskryckiej	sanskryckim	sanskryckich
wołacz	sanskrycki		sanskrycka	sanskryckie	sanskryccy	sanskryckie

przykłady:

(1.1) Język sanskrycki jest najbogatszy ze wszystkich. Kiedy w językach nowożytnych często na kilka wyobrażeń służy jeden wyraz, w sanskrycie wszystkie odcienie i nagięcia każdego wyobrażenia mają osobne wyrazy. Ztąd też wedle uczonych, języki nasze są niejako mozaiką z czerepków rozruszonej mowy indyjskiej.

składnia:

kolokacje:

(1.1) sanskrycki rękopis

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sanskryt m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Sanskrit, Sanscrit
• białoruski: (1.1) санскрыцкі
• bułgarski: (1.1) санскритски
• gruziński: (1.1) სანსკრიტული
• interlingua: (1.1) sanskrite
• rosyjski: (1.1) санскритский
• słowacki: (1.1) sanskritský
• słoweński: (1.1) sanskrtski
• ukraiński: (1.1) санскритський
• włoski: (1.1) sanscrito

źródła: