służalczość

służalczość (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co służalcze; cecha tych, którzy są służalczy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	służalczość	służalczości
dopełniacz	służalczości	służalczości
celownik	służalczości	służalczościom
biernik	służalczość	służalczości
narzędnik	służalczością	służalczościami
miejscownik	służalczości	służalczościach
wołacz	służalczości	służalczości

przykłady:

składnia:

(1.1) służalczość + D.

kolokacje:

synonimy:

(1.1) służalstwo, lokajskość, niewolniczość; książk. serwilizm

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) wada, postępowanie

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. służalstwo n, służalec m, służba ż, sługa m, służebny m, służąca ż, służka ż, służebność ż, służebnictwo n, służebnik m, służebniczek m, służebnica ż, służebniczka ż, służenie n

czas. służyć ndk.

przym. służalczy, służbowy, służebny, służebnościowy

przysł. służalczo, służbowo, służebnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. służalczy + -ość

uwagi:

Formy potencjalne liczby mnogiej w tabeli odmiany zostały podane za Słownikiem gramatycznym języka polskiego. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.

tłumaczenia:

• francuski: (1.1) servilité ż
• niemiecki: (1.1) Unterwürfigkeit ż
• słowacki: (1.1) servilnosť ż

źródła: