słowność

słowność (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tych, którzy są słowni, dotrzymujący danego słowa, złożonej obietnicy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	słowność	słowności
dopełniacz	słowności	słowności
celownik	słowności	słownościom
biernik	słowność	słowności
narzędnik	słownością	słownościami
miejscownik	słowności	słownościach
wołacz	słowności	słowności

przykłady:

(1.1) Gotowość znacznej części społeczeństwa do wyboru na urząd głowy państwa człowieka, co do którego prawdomówności i słowności ma się zasadnicze wątpliwości, wskazuje na widoczną nie tylko w Polsce erozję znaczenia wartości moralnych, niegdyś ważących na ocenie polityka.

składnia:

(1.1) słowność + D.

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) niesłowność

hiperonimy:

(1.1) rzetelność

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. słówko n, słowo n, słownik m, słowniczek m, słownikarstwo n, słownikarnia ż, słownikarz m, słownikowość ż, słownictwo n

przym. słowny, słownikowy, słownikarski

przysł. słownikowo, słownie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. słowny + -ość

uwagi:

Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego. Inne słowniki (np.: Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego, Uniwersalny słownik języka polskiego) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) reliability, dependability
• holenderski: (1.1) betrouwbaarheid ż
• niemiecki: (1.1) Worthalten n

źródła: