rozsądek

rozsądek (język polski)

wymowa:

IPA: [rɔsˈːɔ̃ndɛk], AS: [ro•sõndek], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• asynch. ą • gemin.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) intelektualna cecha człowieka oznaczająca umiejętność działania i podejmowania decyzji; zob. też rozsądek w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	rozsądek	rozsądki
dopełniacz	rozsądku	rozsądków
celownik	rozsądkowi	rozsądkom
biernik	rozsądek	rozsądki
narzędnik	rozsądkiem	rozsądkami
miejscownik	rozsądku	rozsądkach
wołacz	rozsądku	rozsądki

przykłady:

(1.1) Mój rozsądek często podpowiada mi rozwiązania problemów.

(1.1) Ona kieruje się rozsądkiem w swoim życiu.

składnia:

kolokacje:

(1.1) mieć rozsądek • nie mieć rozsądku • odzyskać rozsądek • stracić rozsądek • kierować się rozsądkiem

synonimy:

(1.1) roztropność, rozwaga, logika, chłopski rozum

antonimy:

(1.1) lekkomyślność

hiperonimy:

(1.1) rozum

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rozsądność ż

przym. rozsądny, rozsądkowy

przysł. rozsądnie

czas. rozsądkować

związki frazeologiczne:

zdrowy rozsądek

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) sense
• białoruski: (1.1) розум m
• duński: (1.1) fornuft w
• esperanto: (1.1) prudento
• hiszpański: (1.1) razón ż, juicio m
• łaciński: (1.1) sensus
• niemiecki: (1.1) Vernunft ż
• nowogrecki: (1.1) λογικό n, νους m
• rosyjski: (1.1) рассудок m
• szwedzki: (1.1) förnuft n
• wilamowski: (1.1) fernunft ż

źródła: