| Uwaga |
|---|
rotmistrz
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
rotmistrz (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) daw. wojsk. stopień oficerski w kawalerii, będący odpowiednikiem rangi kapitana[1][2]; zob. też rotmistrz w Wikipedii
- (1.2) wojsk. oficer mający stopień rotmistrza (1.1)[2]
- (1.3) hist. wojsk. dowódca roty piechoty, chorągwi jazdy lub szwadronu[2]
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik rotmistrz rotmistrzowie / rotmistrze dopełniacz rotmistrza rotmistrzów celownik rotmistrzowi rotmistrzom biernik rotmistrza rotmistrzów narzędnik rotmistrzem rotmistrzami miejscownik rotmistrzu rotmistrzach wołacz rotmistrzu rotmistrzowie/rotmistrze
- przykłady:
- (1.1) Po rotmistrzu Witoldzie Pileckim, bohaterze Oświęcimia, zacierano wszelkie ślady na ziemi i w polskiej historii. A przecież skazał się on na los dobrowolnego więźnia obozu.[3]
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. rotmistrzostwo n, rotmistrzowa ż, podrotmistrz mos
- czas. rotmistrzować ndk.
- przym. rotmistrzowski
- skr. rtm.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- tłumaczenia:
- czeski: (1.1) rotmistr m
- duński: (1.1) ritmester
- holenderski: (1.1) ritmeester
- litewski: (1.1) rotmistras m
- niemiecki: (1.1) Rittmeister m
- norweski: (1.1) rittmester
- rosyjski: (1.1) ротмистр m
- szwedzki: (1.1) ryttmästare
- ukraiński: (1.1) ротмістр m
- źródła:
- ↑ M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego, Warszawa 1916.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 SJP.pl.
- ↑ Anna Pawełczyńska Wartości a przemoc: zarys socjologicznej problematyki Oświęcimia, PWN, 1995
- ↑ Hasło rotmistrz w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 642.
- ↑ Hasło rotmistrz w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 977.