rokoko

rokoko (język polski)

rokoko (1.1) w architekturze

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) hist. szt. nurt stylistyczny w sztuce i literaturze europejskiej XVIII wieku, odznaczający się asymetrią oraz motywami egzotycznymi, lekkością i dekoracyjnością form; zob. też rokoko w Wikipedii

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	rokoko	rokoka
dopełniacz	rokoka	rokok
celownik	rokoku	rokokom
biernik	rokoko	rokoka
narzędnik	rokokiem	rokokami
miejscownik	rokoku	rokokach
wołacz	rokoko	rokoka

lub nieodm. blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	rokoko	rokoko
dopełniacz	rokoko	rokoko
celownik	rokoko	rokoko
biernik	rokoko	rokoko
narzędnik	rokoko	rokoko
miejscownik	rokoko	rokoko
wołacz	rokoko	rokoko

przykłady:

(1.1) Rozkwit rokoka nastąpił za Ludwika XV.

składnia:

kolokacje:

(1.1) wczesne / późne / styl rokoko

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. rokokowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. rococo < franc. rocaille

uwagi:

Nieodmieniane głównie w połączeniu ze słowem „styl”.

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) rococo, roccoco
• baskijski: (1.1) rokoko
• białoruski: (1.1) ракако n
• hiszpański: (1.1) rococó m
• niemiecki: (1.1) Rokoko n
• nowogrecki: (1.1) ροκοκό n
• rosyjski: (1.1) рококо n
• ukraiński: (1.1) рококо n
• włoski: (1.1) rococò m, roccocò m

źródła:

rokoko (język baskijski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) szt. rokoko

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

rokoko (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) szt. archit. rokoko

(1.2) rokoko – dzieła w stylu rokoko (1.1)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. rokokový

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: