rojnik

rojnik (język polski)

rojnik (1.2)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) bot. rodzaj roślin z rodziny gruboszowatych obejmujący 40 do ok. 100 gatunków; zob. też rojnik w Wikipedii

(1.2) bot. roślina z rodzaju rojnik (1.1)

odmiana:

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	rojnik	rojniki
dopełniacz	rojnika	rojników
celownik	rojnikowi	rojnikom
biernik	rojnik	rojniki
narzędnik	rojnikiem	rojnikami
miejscownik	rojniku	rojnikach
wołacz	rojniku	rojniki

przykłady:

(1.1) Charakterystyczne są tu: sesleria skalna, stokrotnica górska, kostrzewa blada, zerwa kulista, przytulia nierównolistna, rojnik, rozchodnik ostry i inne.

składnia:

kolokacje:

(1.1) rojnik pajęczynowaty • rojnik murowy • rojnik górski

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rój mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) sempervivum, houseleek, liveforever
• ukraiński: (1.1) молоди́ло n; (1.2) молоди́ло n
• wilamowski: (1.1) bu̇vakroutliḱ n

źródła: