rekolektant

rekolektant (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) kośc. uczestnik rekolekcji

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	rekolektant	rekolektanci
dopełniacz	rekolektanta	rekolektantów
celownik	rekolektantowi	rekolektantom
biernik	rekolektanta	rekolektantów
narzędnik	rekolektantem	rekolektantami
miejscownik	rekolektancie	rekolektantach
wołacz	rekolektancie	rekolektanci

przykłady:

(1.1) Każdy rekolektant znalazł na stoliku nocnym ramowy program rekolekcji.

(1.1) Panie kucharki zgotowały rekolektantom nie lada niespodziankę.

(1.1) Rekolektantom bardzo podobały się ojca homilie i konferencje ascetyczne.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) uczestnik

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rekolekcje nmos, rekolekcjonista m

forma żeńska rekolektantka ż

przym. rekolekcyjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. rekolekcje < st.pol. rekolekcja < łac. recollectio → wewnętrzne skupienie

uwagi:

tłumaczenia:

• włoski: (1.1) esercitante m

źródła: