| Uwaga |
|---|
niespodzianka
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
niespodzianka (język polski)
- wymowa:
- , IPA: [ˌɲɛspɔˈʥ̑ãŋka], AS: [ńespoʒ́ãŋka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk- • akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik niespodzianka niespodzianki dopełniacz niespodzianki niespodzianek celownik niespodziance niespodziankom biernik niespodziankę niespodzianki narzędnik niespodzianką niespodziankami miejscownik niespodziance niespodziankach wołacz niespodzianko niespodzianki
- przykłady:
- (1.1) Prezes zapowiedział także niespodziankę, o której nie wspominało zaproszenie, mianowicie gratyfikację pieniężną[2]
- (1.2) Michał nie wiedział, jak wyrazić to, co czuł. Wydawało mu się, że ten, kto kocha, bezustannie daje. Obdarowywał ją więc niespodziankami, wyszukiwał dla niej w rzece błyszczące kamienie [...][3]
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. niespodziewaność
- przym. niespodziewany, niespodziany
- przysł. niespodziewanie, niespodzianie
- czas. spodziewać się
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) surprise
- chorwacki: (1.1) iznenađenje n
- duński: (1.1) overraskelse w
- esperanto: (1.1) surprizo
- hiszpański: (1.1) sorpresa ż
- kataloński: (1.1) sorpresa ż
- litewski: (1.1) staigmena ż
- nepalski: (1.1) अचम्म (acamma)
- niemiecki: (1.1) Überraschung ż
- rosyjski: (1.1) сюрприз m
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1
Hasło niespodzianka w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Włodzimierz Kowalewski, Bóg zapłacz!, 2000, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Olga Tokarczuk, Prawiek i inne czasy, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.