racuch

racuch (język polski)

racuchy (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈraʦ̑ux], AS: [racuχ]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kulin. niewielki, pulchny placek z ciasta drożdżowego na zsiadłym mleku, smażony na tłuszczu, jadany na słodko; zob. też racuchy w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	racuch	racuchy
dopełniacz	racucha	racuchów
celownik	racuchowi	racuchom
biernik	racuch	racuchy
narzędnik	racuchem	racuchami
miejscownik	racuchu	racuchach
wołacz	racuchu	racuchy

przykłady:

(1.1) Często proszę babcię, by mi usmażyła racuchy z jabłkami.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) raczuch, ajerkuch, brąziak

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) placek

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. raczuch m

zdrobn. racuszek m

przym. racuchowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pożyczka z języka białoruskiego, przez Mazowsze w języku ogólnopolskim, która brzmiała początkowo jako hreczuszki, reczuszki → nazwa placków hreczanych, pączki z mąki hreczanej na oleju, małe placki hreczane, później racuchy

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) crumpet
• czeski: (1.1) lívanec m

źródła: