Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

pyra

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

pyra (język polski)

pyry (1.1) z gzikiem
wymowa:
IPA[ˈpɨra], AS[pyra]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) gw. (Poznań)[1] reg. łódz.[2] ziemniak
(1.2) lekcew. mieszkaniec Poznania
(1.3) reg. łódz.[2] miłośnik ziemniaków
odmiana:
lp pyr|a, ~y, ~ze, ~ę, ~ą, ~ze, ~o; lm pyr|y, ~ / ~ów, ~om, ~y, ~ami, ~ach, ~y
przykłady:
(1.1) A ty pierduśnico nie blubraj mi tu, ino fyraj do składu po pyry na ajntopf!A ty, plotkaro, nie gadaj tu o głupotach, ale biegnij szybko do sklepu po ziemniaki na danie jednogarnkowe.
(1.2) Pan młody z Poznania, to się na wesele tych pyrów najechało.
(1.3) Z mojego teścia to straszna pyra jest. Mięsa może nie jeść, ale kartofle do obiadu zawsze muszą być.
składnia:
kolokacje:
(1.1) pyry z gzikiempyry deptane
(1.2) poznańska pyra
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pyrkarz m, pyrkorz m, pyrczanka ż
forma XVIII-wieczna perka
zdrobn. pyreczka, pyrka, pyruszka
przym. pyrczany, pyrczanny
związki frazeologiczne:
idź w pyrypatrzeć jak byk na pyręskocz mi w pyry
etymologia:
etymologia niejasna, hipotetyczny związek z Peru, skąd pochodzą ziemniaki[3]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: ziemniak
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: poznaniak
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło pyra w: Słownik gwary miejskiej Poznania, red. Monika Gruchmanowa i Bogdan Walczak, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 2,0 2,1 Danuta Bieńkowska, Marek Cybulski, Elżbieta Umińska-Tytoń, Słownik dwudziestowiecznej Łodzi, WUŁ, Łódź 2007, ISBN 978-83-75-25095-4, s. 259.
  3. Atlas językowy kaszubszczyzny i dialektów sąsiednich, opracowany przez Zespół Zakładu Słowianoznawstwa PAN pod kierunkiem Zdzisława Stiebera i Hanny Popowskiej-Taborskiej, t. 1-15, Wrocław 1964-1978.