przemyt

przemyt (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) nielegalny przewóz przez granicę państwa towarów, dewiz bez poddania ich kontroli i ocleniu lub przewóz przez granicę przedmiotów zakazanych; zob. też przemyt w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	przemyt
dopełniacz	przemytu
celownik	przemytowi
biernik	przemyt
narzędnik	przemytem
miejscownik	przemycie
wołacz	przemycie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) szmuglerka, szmugiel, kontrabanda

antonimy:

(1.1) daw. wymyt

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. przemytnictwo n, przemytnik m, przemytniczka ż, przemycanie n, przemycenie n, przemycik mrz

czas. przemycać ndk., przemycić dk.

przym. przemytniczy

przysł. przemytniczo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) contraband, smuggling
• arabski: (1.1) تهريب m
• baskijski: (1.1) kontrabando
• czeski: (1.1) pašování n, kontraband m, pašeráctví n, podloudnictví n
• esperanto: (1.1) kontrabando
• francuski: (1.1) contrebande ż, trafic m
• hindi: (1.1) तस्करी ż
• hiszpański: (1.1) contrabando m
• interlingua: (1.1) contrabando
• jidysz: (1.1) שמוגל m
• niemiecki: (1.1) Schmuggel m
• nowogrecki: (1.1) λαθρεμπόριο n (lathrembório)
• słoweński: (1.1) tihotapljenje n
• szwedzki: (1.1) kontraband w
• włoski: (1.1) contrabbando m

źródła: