przeciwpancerny

przeciwpancerny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌpʃɛʨ̑ifpãnˈʦ̑ɛrnɨ], AS: [pšećifpãncerny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) mający na celu zniszczenie lub unieszkodliwienie wszelkiego typu broni pancernej

(1.2) mający na celu zniszczenie lub unieszkodliwienie celu osłoniętego pancerzem

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	przeciwpancerny		przeciwpancerna	przeciwpancerne	przeciwpancerni	przeciwpancerne
dopełniacz	przeciwpancernego		przeciwpancernej	przeciwpancernego	przeciwpancernych
celownik	przeciwpancernemu		przeciwpancernej	przeciwpancernemu	przeciwpancernym
biernik	przeciwpancernego	przeciwpancerny	przeciwpancerną	przeciwpancerne	przeciwpancernych	przeciwpancerne
narzędnik	przeciwpancernym		przeciwpancerną	przeciwpancernym	przeciwpancernymi
miejscownik	przeciwpancernym		przeciwpancernej	przeciwpancernym	przeciwpancernych
wołacz	przeciwpancerny		przeciwpancerna	przeciwpancerne	przeciwpancerni	przeciwpancerne

przykłady:

(1.1) Wiosna wybucha nagle jak poniemiecka mina przeciwpancerna, ludzie zakładają odświętne ubrania przed pierwszomajowym pochodem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) przeciwczołgowy, ppanc.

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przysł. przeciwpancernie

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) zob. przeciw + pancerny

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) anti-tank; (1.2) armour-piercing, armor-piercing
• białoruski: (1.1) супрацьтанкавы, процітанкавы; (1.2) бранябойны
• francuski: (1.1) antichar
• hiszpański: (1.1) anticarro
• nowogrecki: (1.1) αντιαρματικός
• rosyjski: (1.1) противотанковый; (1.2) бронебойный
• włoski: (1.1) anticarro

źródła: