Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

prawda

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

prawda (język polski)

wymowa:
?/i, IPA[ˈpravda], AS[pravda]
podział przy przenoszeniu wyrazu: pra•w•da[1]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) treść zgodna z rzeczywistością; zob. też prawda w Wikipedii
(1.2) mat. log. jedna z dwóch wartości logicznych, obok fałszu; zob. też prawda (logika) w Wikipedii

wykrzyknik

(2.1) …sygnalizujący, że mówiący zgadza się z tym, co ktoś powiedział

część spójnika…

(3.1) „co prawda…, ale / jednak / lecz…”, informującego, że treść jednego ze zdań jest niezgodna z tym, co można wywnioskować z treści drugiego
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Mówi, że widział go w tej restauracji, ale nie wiem, czy to prawda.
(1.2) Fałsz lub prawda to prawda.
(2.1) Ona to zrobiła! Prawda! Sam to widziałem!
(3.1) Można, co prawda, wątpić w prawdziwość twojej teorii, jednak dla pewnych skrajnych przypadków może być ona słuszna.
składnia:
kolokacje:
(1.1) mówić prawdę • szczera prawda • zgodny z prawdą • ustalać / odkrywać prawdę
synonimy:
(2.1) fakt
antonimy:
(1.1) kłamstwo, nieprawda, fałsz
(1.2) fałsz
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) dogmat, pewnik[2]
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. prawdziwość ż, prawdziwek m, sprawdzanie n, sprawdzenie n, postprawda ż
czas. sprawdzać ndk., sprawdzić dk.
przym. prawdziwy
przysł. prawdziwie
partyk. zaprawdę, naprawdę, wprawdzie
tem. słow. prawdo-
związki frazeologiczne:
Bogiem a prawdącała prawdaCyganka prawdę ci powiedroga do prawdy wiedzie przez błędygodzina prawdygorzka prawdagówno prawdakłamstwo przeminie, prawda nie zginiemijać się z prawdąmówić komuś całą prawdęmówić prawdę bez owijania w bawełnęnaga prawdanaginać prawdęnie mów prawdy w oczy, bo na cię kij skoczyoszczędnie gospodarować prawdąpo prawdzieprawda absolutnaprawda górą lata jak orzełprawda jak oliwa zawsze na wierzch wypływaprawda w oczy koleprawda leży pośrodkuspojrzeć prawdzie w oczystara prawdaprawda jest córką czasuprawda w winie siedziprawda szyję złamałaprawda bolipięścią nie obalisz prawdyprawda na światło wychodzi, fałsz precz w ciemność uchodziprawda nienawiść rodziprawda jest gorzka, lecz wszem potrzebnaświęta prawdataka jest prawdaw zbytnim swarze prawda giniewalić prawdę między oczyzgodnie z prawdąziarno prawdyile wina w głowie, tyle prawdy w słowie
etymologia:
(1.1) prasł. *pravьda < prasł. *pravъ + *-ьda[3]
uwagi:
zob. też prawda (ujednoznacznienie) w Wikipedii
zob. też prawda w Wikicytatach
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło prawda w: Wielki słownik ortograficzno-fleksyjny, red. Jerzy Podracki, Horyzont, Warszawa 2001, ISBN 83-7311-161-1, s. 991.
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2006, ISBN 83-08-03648-1, s. 480.